رواية حورية رابح
مرة هياخد الحاجة اللى مع دار الروايات لانه من و هما صغيرين فهد كان الطفل المدلل و اللى مينفعش يترفض له طلب عكس رابح اللى كان والده يشد عليه فى تربيته حتى يطلع شخص يعتمد عليه
شد رابح حور و يضمها كأنه يخشى عليها أن يفقدها
انتفضت حور بخو.ف
حور افتكرت انها جت جنب دار الروايات رابح بالغلط و انها بليل اتحركت و نامت جنبه
حور بتوتر : أنا ايه جبنى هنا أنا اسفة بجد يا دار الروايات رابح مقصدش ممكن مشيت و انا نايمة
رابح برقة : متتاسفيش تانى يا حورى
حور فى سرها و هى مستغربة طريقة رابح
جت تقوم لقيت رابح مس .كها
حور حاولت تبعد بهدوء
رابح : حور انتى كنتى حامل من مين….. أنا اتاكدت أن مفيش حاجة بينك و بين فهد
حور : 😳
رابح : حور انتى كنتى حامل من مين أنا اتاكدت أن مفيش حاجة بينك و بين فهد
حور : 😳
رابح : ايه خر .سيتى يعنى
حور : حمل ايه أنا عايزة اعرف الدكتورة قالت ايه بالضبط يوميها أنا مش فاهمة
رابح : متستعبطيش يا بت انتى انتى سقطى قدامنا كلنا و الدكتورة أكدت كده و انا كل ما اقولك اكشف عليكى ترفضى
حور : أنا مش حامل يا رابح و اصلا محدش قر..بلى
رابح : انتى لساتك بتكدبى عاد يا حور لييييييه
حور : مش بكدب
لوحدها فى الجناح
خرجت فى كسوف رابح : ماشى …. اومال نز..فتى ليه عاد
حور : علشان ….و سكتت
رابح : شوفتى انك بتكدبى أنا اصلا عارف من الاول و انا مش عايز حد زيك فى حياتى أحنا مجرد وقت و هطلقك
حور بصد@مة مش عارفة هى اتفجئت من أنها ممكن تبعد عن رابح
رابح : مين حبلك انطقى
حور : أنا مكنتش حامل صدقنى
رابح : يوووووووووووه بقى بطلى كدب لحد امتى هتكدبى
حور : أنا مش بكدب تعالى نروح لأى دكتورة تكشف عليا
رابح : مش هصدق غير اللى هتشوفه عين
حور : يعنى ايه
رابح و هو ير*ميها على السرير بقوة و هو يخ…لع ملابسه وووووووو
قاطعهم فجأة أحد يدخل الجناح
رابح : مش هصدق غير اللى هتشوفه عينا
حور : يعنى ايه
رابح و هو ير*ميها على السرير بقوة و هو يخ…لع ملابسه وووووووو
