روايه الشقه كامله اسماعيل موسى

نفس البلاعه بتاعت الريحه

قعدت للصبح ما نمتش بعد كده غيرت هدومى ونزلت ادور على الحارس
قلتله اما عايز اعرف مين كان غفير العماره قبلك؟
ادانى اسم وعنوان شخص روحت عليه على طول

كان راجل خمسينى عرفته بنفسى وطلبت منه يتذكر ان كان لاحظ ان فيه ريحه مش كويسه حد اشتكى منها قبل كده فى الشقه

الحارس قال محصلش، ثم إن الشقه ڤاضيه من من مده طويله
طلبت منه يدينى عنوان اخر شخص كان ساكن فى الشقه

روحت على عنوان الشقه، فتحتلى ست اربعينيه، اعتذرت ليها على تطفلى وطلبت منها توضحلى ان كانت شمت ريحه غريبه جوه الشقه

الست سكتت شويه وقالت دا كان سبب مشاكلى انا وجوزى الله يرحمه
انا كنت بشم الريحه وبشتكى منها لكن جوزى مكنش مصدقنى
طلبت منه اكتر من مره نسيب الشقه ورفض

جوزى كان بيسافر يشتغل فى السعوديه ويجى يقعد معانا شهرين كل سنه

اتصلنا بالشرطه ودورنا فى كل مكان، البنات مظهروش تانى
جوزى مستحملش الصډم#مه، وماټ وراهم بعد سنه

انا عزلت من هناك وجيت سكنت هنا

اتأسفت للست عن إلى حصل معاها ونزلت من عندها وانا واخد قرارى هسيب الشقه

وصلت الشارع وقبل ما اركب تاكسى سمعت صاحب الدكان بيقول لواحد بيشتري منه

رجعت على الراجل وسألته تقصد ايه بزبون جديد؟
الراجل قالى بهدوء اصل المدام عايزه تبيع الشقه وبتدور على حد يشتريها
القصه بقلم اسماعيل موسى 
شكرته ومشيت لكن سمعت ضحكته من ورايا، ضحكته إلى خلتنى عايز ارجع واټخانق معاه، ضحكه ساخره مسټفزه وغامضه

رجعت الشقه وفى عقلى سؤال واحد مجننى ازاى الشقه فضلت ڤاضيه السنين دى كلها؟
ليه محدش سكن فيها

مقدرتش اقعد من الأفكار إلى بتتصارع فى ذهنى، رجعت للحارس تانى
وسألته سؤال واحد