رواية چنون الحب جميع الفصول كاملة

وفجأة الباب خبط 

فارس: ادخل

سمية: فارس كنت عايزاك فى موضوع مهم

فارس: فيه ايه يماما انتى كويسة

سمية: ايوا يحبيبى انا كويسة بس الموضوع مهم جدا مكنش ينفع استنى

ادم: طب انا هخرج انا بقى

سمية: اقعد يا آدم انت مش غريب

فارس: فيه ايه يا ماما قلقتينى خير

سمية بدأت تحكى لفارس كل اللى سمعته من ندى فارس حس ان نبضه رجع من تانى النا'ر اللى جواه بدأت تنطفى وهو بيسمع كلام سمية وان حور بريئة وفى نفس الوقت ادم كان جواه شعورين شعور الفرح لصاحبه ولحزن لندى اللى كان فعلا بدأ يحبها 

فارس: انتى بجد سمعتيها بتقول كدا 

سمية: ايوا يا فارس حور بريئة وندى هى اللى عملت كل دا

فارس: طب والمكالمات المحذوفه انا روحت وبحثت عن الموضوع وملقتش حاجه

ادم: احتمال تكون ادته فلوس عشان يسكت

فارس بدأ يفتكر نبيل اللى دخل المحل فى وقتها وبدأ الموضوع يوضح قدامه

فارس: طب هى كانت بتكلم مين 

سمية: معرفش مقلتش اسمه

فارس: اكيد دا اللى ساعدها ندى لسه جاية مصر قريب ومش هتعرف تعمل كل دا لوحدها كمل وهو بيقوم 

: انا لازم اعرف مين 

سمية: هتروح فين يبنى

فارس بغضب: هجيب حق مراتى يا امي

ادم: طب استنى انا هاجى معاك 

فارس: لا خليك انت عشان لو مرات عمى احتاجت اى حاجه لحور

خرج فارس بسرعة من المستشفى فى عربية فارس

فارس: ايوا يا ندى انتى فين 

ندى: انا فى البيت فيه حاجه ولا ايه

فارس: ااه كنت عايز اشوفك انا جاى

ندى بحب: تمام مستانيك 

عزة: ادخل  

سمية وهى بتبص لحور: عاملة ايه دلوقتي يحبيبتى وحفيدى عامل ايه 

حور: كويسة الحمد لله يا مرات عمى 

سمية: مروحتيش الكلية ولا ايه يا ليلى

ليلى: كان عندى محاضرة واحدة خلصتها وقولت اجاى اطمن على حور هو ابيه فارس فين صحيح

سمية: راح البيت قال عايز يتكلم مع ندى فى موضوع مهم

حور بغيرة والم نزلت دمعه من عينيها مسحتها بسرعة قبل ما حد يشوفها واتكلمت پحژڼ 

: انا مبقتش طايقة المستشفى عايزة اروح

عزة: مينفعش دلوقتي يحبيبتى انتى مشفتيش نفسك انبارح كنتى دايخة ازاى لازم تتحطى تحت متابعة الدكاترة هنا

حور پضېق طفولى وهى دماغها فى فارس وليه راح لندى 

: تمام 

عند ندى لبست اجمل فستان عندها وقعدت تستنى فارس بلهفة رن الجرس فتحتله بلهفة ابتسم ببرود عكس اللى جواه كان عايز يقـ'تلها وهو بيفتكر كل اللى عانته حور بسببها 

فارس: ازيك يا ندى 

ندى: الله يسلمك تعال انت وحشتنى اوى مش بقيت بشوفك

فارس: انتى عارفه اللى انا فيه بقى

ندى: صدقنى متستاهلش حبك ليها دى واحدة 

كانت لسه هتكمل الجملة بس فجأة مسـ'كها من طرحتها بقوة وهو بيرميها على الكنبة

ندى بصد@مة وبكاء: فارس انت lټ'چڼڼټ