رواية حورية رابح

 لا حاجة و فتحت الموبيل و رويته صور فهد و حور فى الجناح
رابح فجأة ضر*ب نعمة ق*لم جعلها تسقط أرضا

رابح : أنا مكنتش اعرف ان الح*قد يوصل بيكى انك تعملى كده فى حد ايه انتى ايه شيطا*نة
نعمة بخو.ف : فى ايه يا رابح
رابح : فى انى عرفت كل حاجة و انك اللى كنتى متفقة مع الدكتورة فى الاول و يتقال أن حور سق..طت و هى اصلا 

عذ…راء و لما لقيتى أن ده مأثرش بينا بعتى الخدامة تقول إن فهد عايز حور و انتى عارفة انى فى الجناح مع حور و تروحى تبعتى حد لفهد تقولى له أن حور عايزك فى الجناح و تقوعى الكل فى بعض و جاية دلوقت تكملى و تقوليلى حديتك الماسخ ده علشان ادخل اقت*لها و لا أطلقها هتستفدى ايه من كل الاذ*ى ده

رابح : اقسم بالله يا نعمة لو لمحتك أو عرفت انك عملتى حاجة 

تانى لأكون قايل كل حاجة لابوكى و انتى عارفة هيعمل فيكى ايه كويس و انا فهمتك كام مرة انى بعزك زى اختى و من قبل ما اعرف حور و انتى زى اختى يا نعمة و بخاف عليكى زى اختى و قولتلك شوفى حالى انتى تستاهلى حد يحبك متحاوليش مع حد مش عايزك يا نعمة متفكريش تمشى مشاوير لناس مش عايزة تمشى علشان خطوتين أنا بقولك كده علشان خايف عليكى و عايز اشوفك مبسوطة

نعمة خرجت من الجناح و هى بتعيط من كلام رابح
حور تقوم من على السرير و تقف قدام رابح
رابح : انتى كويسة ايه قومك من السرير
حور : أنا سمعت كل حاجة يا رابح
رابح : أنا
حور و هى تضع اصبعها على فمه بحنان و تنظر فى عيونه : اشششش … أنا عايزة اقولك حاجة أنا حسيت بوجودك 

جنبى و انا تعبانة و نظرة القلق اللى فى عينك دلوقتى عليا كل حاجة بتعملها علشانى يا رابح غيرتك و خوفك عليا من اول مرة شوفتك فيها و انا كنت بحس دايما معاك بالأمان رغم انى مكنتش اعرفك كويس