رواية ثلاث صرخات وحدها لا تكفي (كاملة جميع الفصول) بقلم اسماعيل موسي

فضلت اكتر من شهر اكل من ايد كوثر، الشربه إلى كانت بتعملها عملت معايا إد*مان، لو تأخرت كنت بطلبها

وكنت بقضى يومى تا*يهه مش عارفه حاجه، جس*مى خامل مك*سر ولو الشربه اتاخرت جس*مى يو*لع نا*ر

تهت مبقتش عارفه انا بعمل ايه ولا عايشه ازاى، مغي*به زى ما اكون فا'قده الوعى بس بتحرك

وفى يوم دخل عليا الصاله، كنت نا"يمه نزل فى ضر*ب عن*يف، ضر*ب فى كل حته فى جس*مى

يا بنت الك*لب سبتى ابنك لحد ما ما*ت؟

الكلمه دبحت*نى، قعدت اصر*خ زى المج*نونه، ابنى، ابنى

كوثر دخلت علينا، صر*خت مش عايزين فضا*يح، لو حد عرف او الشر*طه عرفت شروق هتدخل الس*جن

عايزه اشوفه والنبى عايزه اشوفه، بو*ست رجل كوثر لحد ما سمحت ليا اشوف ابنى

كان ملفوف فى ملايه من غير حركه بس مخلونيش المسه

شاله هو وكوثر ونزلو بيه، قالو احنا هند*فنه من غير ما حد ما يعرف وانتى متتحركيش من هنا

القصه بقلم اسماعيل موسى 

الشعور بالذ*نب والحز*ن خلانى أهمل فى نفسى، لا بدور على أكل ولا بست*حمه ولا بتحرك من مكانى غير لو كوثر امرتنى

بعد تسع شهور جاتنى الآ*م الوضع، استنيت شريف يجيب دكتور او ياخدنى على المستشفى لكن كوثر قالت انا هولدك

كنت بخا*ف من كوثر ومقدرش أرفض ليها طلب، وكمان كنت محتاجه الشوربه إلى دماغى بينش*ق لو مشربتهاش

وانجبت طفل جميل زى القمر

كوثر حض*نت الطفل وقالت خليه معايا

انا صر*خت، عايزه ابنى فى حض*نى

كوثر حذر*تنى، انت مش فى وعيك وبتنا'مى من غير ما تشعرى ممكن تأ*ذى الطفل؟

رفضت، خدت ابنى فى حض*نى، لكن النوم اخدنى غص*ب عنى ونمت

كأنه حلم بيتكرر، شريف نازل فيا ضر*ب وشت*يمه

قت*لتى ابنك، قت*لتى ابنك

بصيت ملقتش ابنى جنبى، قت*لته ازاى؟ دا كان فى حض*نى

كوثر برقت عنيها، خنق*تيه يا هانم بدراعك من غير ما تشعرى، انتى هتودينا فى دا*هيه